10. Ceza Dairesi Esas No: 2013/7148 Karar No: 2017/3776 Karar Tarihi: 18.09.2017
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/7148 Esas 2017/3776 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar doğrultusunda, sanık kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edildi. Ancak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi konusunda yeterli delil bulunamadığından, öncelikle sanık hakkında aynı suçtan başka dava olup olmadığı ya da sanığın tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediğinin belirlenmesi gerektiği belirtildi. Eğer sanık, daha önce işlemiş olduğu başka bir suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında suçu işlemişse, ikinci suçtan açılan davayla ilgili kovuşturma şartı ortadan kalktığından dava düşecek. Ancak, sanık hakkında tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamışsa, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilecek. Kararda ayrıca, TCK'nın 191/2. maddesi ile ilgili olarak genel bir düzenleme olan TCK'nın 51/7. maddesinin uygulanması yerine özel erteleme hükmünün gözetilmesi gerekliliği vurgulandı. Kararda bahsi geçen kanun madd
10. Ceza Dairesi 2013/7148 E. , 2017/3776 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Mevcut belge ve deliller, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin, olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından yeterli görülmediğinden, öncelikle, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra; a) Sanık bu suçu, daha önce işledikleri suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” , b) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”, Karar verilmesinde zorunluluk bulunması, 2- Kabule göre de; sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu ile ilgili olarak, TCK"nın 191/2. maddesinde öngörülen denetimlik serbestlik tedbirine ilişkin düzenlemenin özel bir erteleme hükmü niteliği taşıdığı gözetilmeden, genel bir düzenleme olan TCK"nın 51/7. maddesinin uygulanması Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 18/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.