Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/14467 Esas 2014/2279 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/14467
Karar No: 2014/2279
Karar Tarihi: 13.02.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/14467 Esas 2014/2279 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, Türk Medeni Kanunu'nun 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, kısıtlılara ilişkin yasal koşulların oluşmadığı gerekçesiyle kısıtlama kararı verilmesi doğru görülmemiştir. Dosyadaki bilgilere göre, akli dengeleri akıllıca yaşam sürdürmek için yeterli olduğu belirtilen kısıtlı adayları için vasi tayini gerekli değildir. Türk Medeni Kanunu'nun 409/2. maddesi uyarınca akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle kısıtlamaya ancak resmi sağlık kurulu raporu üzerine karar verilebileceği hatırlatılmıştır. Hüküm, bu sebeple BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri detaylıce açıklanmamıştır.

18. Hukuk Dairesi 2013/14467 E. , 2014/2279 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Babaeski Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/08/2013
NUMARASI : 2013/413-2013/624

Dava dilekçesinde, vasi atanması istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve kısıtlı adayları tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, Türk Medeni Kanunu"nun 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 409/2.maddesi uyarınca akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle kısıtlamaya ancak resmi sağlık kurulu raporu üzerine karar verilebilir. Dosya içerisinde yer alan bilgi ve belgelere göre, Kırklareli Devlet Hastanesinin 18.04.2008 tarih 2313 ve 2316 nolu raporlarında, kısıtlanması talep edilen M.. F.. ve N.. F..’in akli dengelerinin akıllıca yaşam sürdürmek için yeterli olduğu ve vasi tayini gerekmediği ifade edilmiştir. Kısıtlı adayları hakkında yasanın aradığı şartlar oluşmadığı halde salt duruşma gözlemine dayanılarak anılan madde uyarınca kısıtlama kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.