16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1928 Karar No: 2018/2970 Karar Tarihi: 01.10.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1928 Esas 2018/2970 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Dosya incelendikten sonra, temyiz talebinin reddi nedenlerinin olmadığı belirlenmiş ve işin esasına geçilmiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemler ve hükme esas alınan deliller Kanuna uygun olarak elde edilmiş ve tartışılmıştır. Eylem Kanunda öngörülen suç tipine uygun olarak nitelendirilmiş ve kanuni yaptırım şahsileştirilmek suretiyle uygulanmıştır. Sanık ve müdafiinin ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmemiştir ve temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri.
16. Ceza Dairesi 2018/1928 E. , 2018/2970 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.