Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1788 Esas 2015/6118 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1788
Karar No: 2015/6118
Karar Tarihi: 05.05.2015

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1788 Esas 2015/6118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçuyla ilgili olarak verildi. İlk derece mahkemesinde verilen hüküm, şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine karar vermiştir. Temyiz edilen dosyanın incelenmesi sonucunda, çocuğun velisi olan mağdurenin babasının usulüne uygun katılmama kararı verdiği ve çocuğa atanan zorunlu vekilin de hükmü temyiz etme hakkının olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, mağdure hakkında verilen katılma kararı yok hükmünde kabul edilerek, mağdure vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 237 ve devam maddeleri: Zorunlu vekilin hükmü temyiz etme hakkı
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz yasağı
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Temyiz isteminin reddi

14. Ceza Dairesi 2015/1788 E. , 2015/6118 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda korunan hukuki yararın, velinin aile hukukundan kaynaklanan velâyet hakkı olduğu, yargılama sırasında mağdurenin babası ... hakkında usulüne uygun katılma kararı verilmesine karşılık katılanın yokluğunda verilen ve Dairemizin 30.09.2014 tarih 2013/1252 Esas 2014/10661 sayılı tevdii Kararı üzerine kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü temyiz etmediği, çocuğa tayin edilen zorunlu vekilin de çocuğun suçtan zarar görmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 237 ve devam maddeleri gereğince hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşıldığından, mağdure hakkında 23.07.2010 tarihli oturumda verilen katılma kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek mağdure vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 05.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.