4. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/14676 Karar No: 2014/17529 Karar Tarihi: 22.12.2014
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/14676 Esas 2014/17529 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2014/14676 E. , 2014/17529 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 24/12/2013 NUMARASI : 2013/97-2013/633
Davacı İ.. B.. vekili Avukat E. E.tarafından, davalı A.. B.. aleyhine 20/02/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne, miktar itibariyle duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince; Dava, 2330 sayılı Yasa"dan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı idare, davalı tarafından yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Yasa gereğince ödediği tazminatın rücuen tahsilini talep etmektedir. Dava konusu tazminat miktarının belirlendiği İ.. B.. Emniyet Genel Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonu"nun 07/11/2012 tarihli kararında, karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) yüz maaş tutarının iş ve gücüne engel olunan her gün için %1 oranında hesaplanarak ödeme yapıldığı görülmektedir. Oysa zarar haksız eylemin meydana geldiği 31/12/2011 tarihinde gerçekleşmiştir. Davalının sorumluluğu da bu tarihte başladığından, nakdi tazminatın haksız eylem tarihindeki veriler esas alınarak belirlenmesi gerekir. Şu halde, bu konuda ek bilirkişi raporu alınarak rücu edilmesi gereken miktarın belirlenmesi gerekirken, komisyon karar tarihindeki verileri esas alan bilirkişi raporuna istinaden hüküm kurulması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA; davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.