Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8828 Esas 2016/237 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8828
Karar No: 2016/237
Karar Tarihi: 13.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8828 Esas 2016/237 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı temyiz edilmiştir. Hırsızlık suçundan verilen hükümler istem doğrultusunda onanmıştır. Kararda TCK'nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre cezaların çektirilmesi gerektiği ve tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamayacağı belirtilmiş, ancak hükümde tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi nedeniyle bozma yapılmamıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının infazda gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 58/6-7. ve 53. maddeleridir.

22. Ceza Dairesi 2015/8828 E. , 2016/237 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/326864
MAHKEMESİ : Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/03/2011
NUMARASI : 2010/858 (E) ve 2011/258 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 22.01.2013 günlü, 2012/1431 esas ve 2013/ 18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı kanunun 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması nedeniyle, hükümde tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamış ve Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık Ü.. A.. müdafii ile sanık K.. K.."ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.