Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/17722 Esas 2015/13304 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, 1979 yılında yapılan yaş tahsisi nedeniyle 20/06/2013 tarihi itibariyle emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıya tahsis talep tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti ve aksine Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, hükümde yazılı şekilde karar verilmişse de, yetersiz bilirkişi raporu doğrultusunda kurulan hüküm hatalı olmuştur.
Dosya içeriğinden, davacının 22.03.1994-30.06.2013 tarihleri arasında 19 yıl 3 ay 1479 sayılı Yasa"ya tabi, 01.04.1978-1988/3 tarihleri arasında 4 yıl 1 ay 506 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığının bulunduğu, 02.07.1981-02.03.1983 tarihleri arasında geçen askerlik süresini 02.04.2013 tarihinde borçlandığı, davacının 07.05.1979 tarihinde mahkeme kararı ile 03.04.1964 olan doğum tarihini 03.04.1961 olarak düzelttiği, davacının 21.06.2013 tarihinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu ancak Kurumun işe giriş tarihinden sonra yaş tashihi yapıldığını ve tahsis talep tarihi itibari ile 52 yaşını doldurmadığından talebini reddettiği nlaşılmaktadır.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 120/2 maddesi, ..Yasanının 66. maddesi) bazı kötü uygulamaları önlemek amacı ile özel bir düzenleme getirmiş ve belli sigorta kollarında, hangi doğum tarihinin esas alınacağını açıkça belirlemiştir. Gerçekten anılan Yasa"nın 120/2. maddesi (66. maddesi) çok açık olarak "malüllük, yaşlılık ve ölüm sigortasına ilişkin yaş ile ilgili hükümlerin uygulanmasında "sigortalıların ilk defa çalışmaya başladığı tarihte nüfus kütüğünde kayıtlı bulunan doğum tarihleri .... esas tutulur. " hükmünü içermektedir. Hiçbir yoruma yer vermeyecek şekilde yapılan bu düzenleme karşısında sigortaya ilk tescil tarihinden sonra yapılan yaş tashihinin yaşlılık aylığı bağlanmasında nazara alınamayacağı açıktır. Nitekim... Yasasının 66. maddesi Sosyal Sigortalar
Yasasının 120/2. maddesi ve .. Yasasında da anılan maddeye paralel hükümler getirilmiştir. Hukuk Genel Kurulunun 9.10.2002 gün ve 2002/21-761 Esas; 14.04.2010 gün ve 2010/21-194 Esas 2010/219 Karar sayılı kararları da bu yöndedir.Bu özel düzenleme dışında ki kesinleşmiş bir yargı kararının uygulamalarda geçerliliğini koruyacağı tartışmasızdır.
Somut olayda, davacının son yedi yıl içerisinde en fazla hizmeti 1479 sayılı Yasa kapsamında olup, aylık şartlarının bu yasa uyarınca değerlendirilmesi gerekecektir.
Davanının yasal dayanağının oluşturan 1479 sayılı Yasa"nın 35 ve geçici 10/1-h maddeleri gereğince davacının yaşlılık aylığına hak kazanabilmesi için tahsis talebinde bulunması, 25 tam yıl prim ödemesi ve 51 yaşının bitirmiş olması gerekmektedir. Somut olayda davacının yaşlılık aylığı bağlanması için 21.06.2013 tarihinde kuruma yazılı başvurusu mevcut olduğu gibi, tahsis tarihinde prim borcu olmadığı anlaşılmaktadır. Ancak, işe giriş tarihinden sonra yaş tashihi yapılmakla, işe giriş tarihindeki doğum tarihi olan 03.04.1964 tarihine göre 49 yaşında olduğu ve tahsis tarihinde yaş koşuluna sahip olmadığı görülmektedir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yaş şartını yerine getirmeyen davacıya 1479 sayılı Yasa"nın geçici 10/1-h maddesi aksine 01.07.2013 tarihinden itibaren aylık bağlanması gerektiği şeklinde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,11.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.