Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/9755 Esas 2019/7077 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılana ait ... Elektronik isimli işyerinde satış elemanı olarak görev yaptığı, çalıştığı dönem içerisinde katılanın bilgisi olmadan dükkana ait 2 adet telefonu farklı zamanlarda, temyiz dışı sanık ... aracılığıyla satarak bedelini kendisine mal edindiği ve bu surette sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; temyiz dışı sanıkların savunmaları, katılan beyanı, sanık savunması, alım satım sözleşmeleri ile tüm dosya kapsamından mahkemece sanığın atılı suçu işlediğinden bahisle hakkında verilen mahkumiyet hükmünün kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın 09.01.2014 tarihinde alınan savunmasında ve temyiz dilekçesinde, katılanın kendisinden zarar karşılığı olarak 5.000TL talep ettiğini, kendisinin ise ... aracılığıyla katılana 2.000TL gönderdiğini, katılanın zararını fazlasıyla karşıladığını ve bu olay nedeniyle bir zararı bulunmadığını beyan ettiği anlaşılmakla, katılanın zararının giderilip giderilmediği, sanık tarafından ödeme yapılmış ise hangi tarihte ve ne şekilde yapıldığı ve katılanın kısmi ödeme nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakat edip etmediği hususlarının kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti ile TCK’nın 168. maddesinde yer alan etkin pişmanlık hükümlerinin sanık lehine uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-TCK’nın 155/2. maddesinde “bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adlî para cezasına hükmolunur” ibaresi gözönünde bulundurulmadan, sanığın sübut bulan eylemi nedeniyle yalnızca hapis cezasına hükmedilerek ayrıca adli para cezasına hükmedilmemesi,
3-Gerekçeli karar başlığında suç tarihlerinin 04.02.2013 ve 29.04.2013 olarak gösterilmesi gerekirken 25.02.2013 olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerktirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına 20.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.