Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5402 Esas 2015/22 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5402
Karar No: 2015/22
Karar Tarihi: 19.01.2015

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5402 Esas 2015/22 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tarafından kasten yaralamak suçundan cezalandırılması gereken bir olayda, sanığın mağduru başına bir metal aletle vurarak kafa çökmesi kırığı ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu tespit edilmiştir. Sanığın cezası, TCK'nun 86/1 maddesi ve 61. madde uyarınca belirlenirken alt sınırdan ceza verilmesi nedeniyle eksik ceza tayini yapılmıştır. Ayrıca sanık hakkında verilen ceza, maddi nedenleri dikkate alınmadan doğrudan 5 yıl hapis cezası verilmiştir. Ilk bozma sebebi nedeniyle mahkeme kararı değiştirilmemiştir. Mahkeme, savunma ve delillerin doğruluğuna uygun olarak sanığın suçunu kabul etmiş ve cezayı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenleriyle azaltmıştır. Mahkeme kararı, TCK'nun 86/1, 86/3-e, ve 87/1-d maddeleri uyarınca verilen ceza ve CMK'nun 150, 234, 239 ve 322. maddelerine dayanarak düzenlenmiştir.

1. Ceza Dairesi 2013/5402 E. , 2015/22 K.

"İçtihat Metni"

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama

1- a)- Sanığın mağduru, başına yıldız anahtarı denilen metal alet ile vurarak kafada çökme kırığı ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı olayda, 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası gerektiren TCK"nun 86/1 maddesi ile yapılan uygulama sırasında, TCK"nun 61. maddesi gereğince temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi yerine, alt sınırdan ceza verilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından,
b)- Sanık hakkında TCK’nun 86/1 ve 86/3-e maddesi uyarınca verilen hapis cezası 87/1-d maddesi uyarınca 1 kat artırıldıktan sonra 87/1-son maddesi uygulanarak 5 yıla çıkarılması yerine, 87/1-d uygulaması gösterilmeden doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmolunması sonuca etkili olmadığından,
Bozma sebebi yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ....... kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan Ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili bölümdeki sanığa soruşturma ve kovuşturma aşamasında atanan zorunlu müdafii ücretinden ibaret toplam 498 TL lik kısmın çıkarılmasına, yargılama gideri toplamının “158,40 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.