Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4563 Esas 2019/7240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 52, 53, 58 maddeleri gereği mahkumiyet


Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliğinin 29. maddesinin 6 ve 7. bentlerinde yer alan hükümler gereğince, kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise, bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda, aynı yönetmeliğin 7/12. maddesi gereğince, öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ işlemini yapması, çıkarılan tebligatın iade edilmesi halinde de, muhatabın varsa MERNİS adresine 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca tebligat çıkaracağı, ilgili kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin bulunmaması durumunda ise, anılan Kanun"un 35. maddesine uygun olarak tebliğ işlemlerini gerçekleştirdikten sonra yine de ilgiliye ulaşılamaması halinde uzlaştırma işlemlerinin sonuçsuz kaldığından söz edilebileceği, oysaki somut olayda, bu işlemler yerine getirilmeden bozma sonrasında 27.12.2017 tarihinde güncel mernis adresi olan ... mahallesi ... adresinden çağrılıp bu çağrı üzerine 21.03.2018 tarihli talimat duruşmasına gelen ve sanıkla uzlaşmak istediğini beyan eden katılana 02.08.2017 tarihinde, eski mernis adresi ve işyeri adresi olan ... mah ... uzlaştırma formu gönderilmesi ve adreste tanınmadığından bahisle iade gelmesi nedeniyle katılana ulaşılamadığı gerekçesiyle uzlaştırma evraklarının iade edildiği, katılana ulaşılamadığı gerekçesi ile sanığa yönelik ise hiçbir uzlaştırma işlemine girişilmediği anlaşılmakla, katılanın ve sanığın son güncel adresleri ve MERNİS adreslerinin doğru olarak tespitinin ardından uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun bir şekilde gerçekleştirilmemesi nedeniyle dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.