Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/113 Esas 2018/4046 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/113
Karar No: 2018/4046
Karar Tarihi: 18.10.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/113 Esas 2018/4046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi'nin verdiği karar, silahlı terör örgütüne üyelik suçlamasıyla yapılan yargılama sonucu mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun reddedilmesine karar verildiğini belirtmekte. Temyiz talebinin reddi nedenleri olmadığından işin esasına geçilmiş ve yapılan incelemede savunmaların temyiz denetimini sağlayacak şekilde eksiksiz olarak sergilendiği ve eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği belirtilmiş. Verilen kararda TCK'nin 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin olduğu belirtilmiştir.
TCK'nin 314/2 maddesi, bir terör örgütüne mensup olmak suçunu tanımlamakta, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ise terör örgütüne üyelik suçu ile diğer terör suçlarına ilişkin müeyyideleri belirlemektedir. TCK'nın 53, 58/9, 63. maddeleri ise ceza hükümlerine ilişkin açıklamalar içermektedir.
16. Ceza Dairesi         2018/113 E.  ,  2018/4046 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
    Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine


    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
    Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
    Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre duruşmalı olarak yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
    TEFHİM ŞERHİ:
    18.10.2018 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."in huzurunda, duruşmada sanık ..."in savunmasını yapmış bulunan Av...’ın yüzüne karşı, 14.11.2018 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.