Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/731 Esas 2017/7462 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/731
Karar No: 2017/7462
Karar Tarihi: 27.12.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/731 Esas 2017/7462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilen kişinin infazına ilişkin verilen temyiz isteğini reddetti. Ancak, yapılan incelemede, hükümden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, mahkumiyet hükmünün infazı aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uygun davranılmaması nedeniyle itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili merci tarafından verilmesi gerektiği kararına varıldı. Bu nedenle, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/7 maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi ve 101/3. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2014/731 E. , 2017/7462 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın infazı
c) Temyiz isteğinin reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
5237 sayılı TCK nun 191/7 maddesi uyarınca verilen kararların itiraz yasa yoluna tabi olduğundan hükümden sonra temyiz isteğinin reddine ilişkin verilen ek karar hukuken yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85.maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
25/06/2012 tarihinde 2012/297 esas ve 2012/680 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 16/08/2013 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 27/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.