Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9959 Esas 2018/4433 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9959
Karar No: 2018/4433
Karar Tarihi: 16.04.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9959 Esas 2018/4433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş ancak temyiz edilmiştir. Yapılan yargılamaya uygun olarak sanığın suçu işlediğine dair herhangi bir delil bulunmadığı, hakkında fazla ceza verildiği tespit edilmiştir. Ancak, adli para cezasına çevrilen hapis cezası için gösterilen kanun maddesinde yanlışlık yapılmış ve adli para cezasının hesaplanması esnasında hatalı hareket edilmiştir. Bu nedenle hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuş, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konu olduğundan hüküm, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunarak düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/4, 62, 52/2, 50/4 ve 50/1-a, 52/3. şeklindedir.

12. Ceza Dairesi 2016/9959 E. , 2018/4433 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçu işlediğine dair delil bulunmadığına, hakkında fazla cezaya hükmedildiğine, verilen kararın bozulması gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 52/2. maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6000.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.