Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7486 Esas 2018/4532 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7486
Karar No: 2018/4532
Karar Tarihi: 17.04.2018

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7486 Esas 2018/4532 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edildi. Kararın temyiz edilmesi üzerine, hüküm katılanların adli para cezasına çevrilmesi talebi reddedildi. Ancak, sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK'nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi nedeniyle kanuna aykırı bir işlem yapıldığı belirtildi. Bu nedenle hüküm, halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozuldu. Aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan, hükmün 4. fıkrası hükümden çıkarılarak sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının TCK'nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 1520 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundur

12. Ceza Dairesi 2016/7486 E. , 2018/4532 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan ... vekili, katılanlar ... ve ... vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar ... ve ... vekilinin hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesi gerektiğine, sanık müdafiinin ise kusur durumuna ve yeniden kusur raporu aldırılması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1520 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 30.400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.