Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/2208 Esas 2018/11325 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... ile davalı ... aralarındaki alacak davasına dair ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 15/07/2015 günlü ve 2012/21 E - 2015/401 K sayılı hükmün bozulması hakkında dairece verilen 23/11/2017 günlü ve 2016/8922 E - 2017/16474 K sayılı ilama karşı davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamında açıklanan gerekçelere göre düzeltme dileğinde ileri sürülen sebepler HUMK’nun 440. maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymadığından vaki düzeltme isteğinin REDDİNE, 300.00 TL para cezasının düzeltme isteyenden alınarak hazineye gelir kaydettirilmesine, 12/11/2018 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Dava, tapulu taşınmazın harici satış sözleşmesine dayanarak sebepsiz zenginleşme hükümleri gereğince ödenen bedelin tahsiline ilişkindir.
Tapuda kayıtlı bir taşınmazın sözleşme ile satılması TMK’nun 70, BK.213 (TBK’nın 237) Tapu Kanunu’nun 26 ve Noterlik Kanunu’nun 60.md. gereğince resmi olmadıkça geçerli değildir.
Geçersiz sözleşmelerde sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre taraflar karşılıklı olarak verdiklerini geri alma hakkına sahiptirler.
Davacının dayandığı 21.10.1997 tarihli sözleşmede “... ... İkiçeşmelik Mah........, 7 parseldeki binanın ... katını (5000 DM) karşılığında ...’e sattım, tapu yerine bu senedi verdim” denilerek, taşınmazın 5000 DM’ye satışı kararlaştırılmış ise de, sözleşmede bu bedelin davacı tarafından davalıya ödendiğine dair bir ibare bulunmamaktadır. Sözleşmede kararlaştırılmış olması, 5000 DM’nin davalıya ödendiğine dair bir karine teşkil etmemektedir.
Uyuşmazlık, sözleşme esnasında ödeneceği kararlaştırılan 5000 DM’nin davalıya ödenip ödenmediği noktasında toplanmaktadır. Davacı, davalıya 5000 DM ödendiğini yasal delillerle ispat edememiştir. Ancak, davalı 5000 DM’nin 2500 DM’nin ödendiğini kabul etmiştir.
Bu durumda, mahkemece davalının 2500 DM ödendiği şeklindeki kabulünün de değerlendirilerek karar düzeltme isteğinin kabulüne karar verilmesi gerektiği kanaatinde olduğumuzdan, çoğunluğun karar düzeltme talebinin reddi görüşüne katılmıyoruz.