4. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/132 Karar No: 2021/1741 Karar Tarihi: 26.05.2021
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/132 Esas 2021/1741 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2020/132 E. , 2021/1741 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Davacı ... vd. vekili Av.... tarafından, davalı ... aleyhine 27.04.2016 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05.03.2018 günlü karara karşı davacı ve davalı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 18.10.2019 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Davalının davacılardan ..., ... ve ...’a yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir. HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 58.800,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı her bir davacının talebi bakımından ayrı ayrı belirlenecektir. Davacılardan ..., ... ve ... bakımından temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde adı geçen davacılar bakımından Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp anılan davacılara yönelik davalının temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davalının davacılardan ... ve ...’a yönelik temyiz itirazlarına gelince:Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre temyiz edenin sıfatı da dikkate alınarak yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalının, davacılardan ..., ... ve ...’a yönelik temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalının davacılardan ... ve ...’a yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 7.807,94 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 26/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.