Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12242 Esas 2017/9678 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12242
Karar No: 2017/9678
Karar Tarihi: 03.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12242 Esas 2017/9678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın mağdur \"a yönelik silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan mahkumiyeti açıklanmış ve adli para cezası verilmiştir. Adli para cezasının tür ve miktarına göre, temyiz mümkün bulunmadığından, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında mağdur \"a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükümde, diğer temyiz itirazları reddedilmiş, fakat haksız tahrik unsurunun gözetilmemesi ve Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hüküm bozulmuştur. Bu sebeplerden dolayı, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm BOZULMUŞTUR.

3. Ceza Dairesi 2016/12242 E. , 2017/9678 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 6217 sayılı Kanun"un 26/1. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Kim tarafından başlatıldığı kesin olarak tespit edilemeyen kavgada, sanığın da mağdurun eylemi neticesinde adli raporunda belirtildiği şekilde yaralanmış olması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 esas- 2002/367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
b) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 03.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.