Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12919 Esas 2017/9682 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12919
Karar No: 2017/9682
Karar Tarihi: 03.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12919 Esas 2017/9682 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hüküm açıklanmamasına karar verilmiş ve bu konuda temyiz hakkı bulunmadığı belirtilmiştir. Sanığın katılanı kasten yaralama suçundan mahkumiyeti ve hakaret suçundan cezalandırılması ise hüküm altına alınmamıştır. Sanığın cezasında alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği, indirim oranının yanlış tespit edildiği ve cezanın eksik tayin edildiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin bazı hükümlerinin iptal edilmesine rağmen, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi hakkında da bilgi verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 29. ve 53. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 317. maddesi

3. Ceza Dairesi 2016/12919 E. , 2017/9682 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı ve kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık ... müdafiinin 19.02.2014 tarihinde tefhim edilen hükme karşı verdiği 20.02.2014 tarihli süre tutum dilekçesini "sanık" sıfatı ile verdiği, 28.03.2014 tarihinde verdiği ayrıntılı temyiz dilekçesinde ise "katılan" sıfatıyla da temyiz talebinde bulunduğu, katılan sıfatına yönelik 28.03.2014 tarihli dilekçenin yasal süreden sonra verildiği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... müdafiinin, 19.02.2014 tarihinde tefhim edilen hükme karşı verdiği 20.02.2014 tarihli süre tutum dilekçesinde sadece sanık ... müdafii sıfatıyla temyiz isteminde bulunduğu, 28.03.2014 tarihinde verdiği ayrıntılı temyiz dilekçesinde ise sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmünü vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz ettiği, sanık ... müdafii sıfatına yönelik 28.03.2014 tarihli dilekçenin yasal süreden sonra verildiği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
4) Sanık ... hakkında katılan ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet ve hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, katılanı hem kemik kırığına hem de yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olacak şekilde kasten yaraladığı olayda; birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanık ile katılan arasında yaşanan olayda, "ilk haksız hareketi kimin gerçekleştirdiği belirlenemediği" gerekçesi ile sanığın cezasından 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması gerekirken (1/3) oranında indirim uygulanmak sureityle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 03.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.