5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5032 Esas 2021/2341 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5032
Karar No: 2021/2341
Karar Tarihi: 17.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5032 Esas 2021/2341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, 5607 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunarak cezalandırıldı ve eşyasına el konuldu. Ancak temyiz edilen karar, yapılan değerlendirmeler sonucu bozuldu. Yeni kanun düzenlemelerinin de dikkate alınması gerektiği belirtildi. Suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Kanun'un 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmedi ve kaçak sigaraların müsaderesi de yapılmadı. Kararda, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen hükümler ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da değerlendirilerek yerel mahkemenin uygulama yapma görevinin bulunduğu söylendi. Karar, yukarıda belirtilen sebeplerden dolayı bozuldu.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun'un 3/5. maddesi: Olağanüstü hal ilan edilen günlerde yasaklanan müeyyidelerin tespiti ve uygulanması konusunda bu Kanun'da öngörülen ceza hükümleri uygulanır.
- 5607 sayılı Kanun'un 3/10. maddesi: Bu Kanun'da öngörülen cezaların indirilmesi hallerinde, kusurluluk derecesi dikkate alınarak öncelikle hapis cezası, alt sınırdan başlayarak indirim yapmak suretiyle belirlenir.
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi: Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Devletin güvenliğine ve kamu düzenine karşı işlenen suçlarla, anayasal dü

7. Ceza Dairesi 2018/5032 E. , 2021/2341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.