Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/424 Esas 2015/1591 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/424
Karar No: 2015/1591
Karar Tarihi: 18.03.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/424 Esas 2015/1591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından yargılandığını ve sanıklardan birinin hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, diğer sanığın silahla kasten yaralama suçundan ise temyiz talebinin reddine karar verildiği belirtiliyor. Mahkeme ayrıca, sanıkın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkum edildiğini, ancak cezanın makul bir şekilde indirim yapılmadan hesaplandığını ve haksız tahrik unsurunun dikkate alınmamasının eksik ceza tayinine sebep olduğunu vurguluyor. Katılanların karşılıklı hakaret suçu nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilen kararın ise isabetli olduğu belirtiliyor. Kararda, sanıkların yargılandığı suçlar için 5237 sayılı TCK'nun 29. maddesinin uygulandığı ve haksız tahrik unsuru nedeniyle cezanın indirilmesi gerektiği ifade ediliyor.

1. Ceza Dairesi 2014/424 E. , 2015/1591 K.

"İçtihat Metni"

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, tehdit, hakaret

1-a-) Sanık .. müdafîinin temyiz dilekçelerinin içeriğine göre; sanıklar .. ve .."ın hakaret suçlarından ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık .."ın tehdit suçundan beraatine ilişkin kurulan hükümleri katılan sıfatıyla temyiz etmediği anlaşıldığından, bu hükümler inceleme dışında bırakılmıştır.
b-) Sanık .. hakkında katılan .."i kasten silahla yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığa verilen doğrudan adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen, Ceza Muhakemesi Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz talebinin bu suç yönünden CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-) Sanık .. hakkında katılan .."i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; katılan ve arkadaşlarının olay tarihinde ellerindeki sopalarla vurarak sanığı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralamalarından ibaret olan ve haksız tahrik oluşturan hareket nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nun 1/4’den 3/4"e kadar indirim öngören 29. maddesinin uygulanması sırasında, sanığa verilen cezada makul bir indirim yapılması yerine, 2/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-) Sanık .."in katılan .."i kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkumiyetine, katılanlar .. ve .."a karşı hakaret suçlarından ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .."in kasten öldürmeye teşebbüs ve hakaret suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden takdire ve eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. müdafiinin yetersiz gerekçeye, meşru savunmaya, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 18/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.