20. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2608 Karar No: 2020/1260 Karar Tarihi: 27.02.2020
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2608 Esas 2020/1260 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında uyuşturucu bulundurma suçundan mahkumiyet kararı verildi. Ancak, sanığın daha önce bir suçtan verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında aynı suçu işleyip işlemediği belirlenmeden önce, bu suçun diğer dava nedeniyle işlenip işlenmediği araştırılmalı. Eğer sanık önceki suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında bu suçu işlemişse, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, ikinci suçtan açılan dava CMK'ın 223. maddesinin 8. fıkrası gereği düşürülmeli. Temyiz itirazı sonucunda karar bozuldu. Kanun maddesi açıklamaları: TCK 191/5, CMK 223/8.
20. Ceza Dairesi 2017/2608 E. , 2020/1260 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ADANA 27. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra; Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 27.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.