Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11305 Esas 2019/8221 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın müştekinin yetkilisi olduğu araç kiralama işi yapan şirketten .... plakalı aracı 25/10/2012 tarihinde üç günlüğüne kiraladığı, aracı 28/10/2012 tarihinde teslim etmesi gerektiği halde teslim etmeyip, 29/10/2012 tarihinde hasarlı vaziyette tanık olarak beyanı alınan arkadaşı ... vasıtasıyla teslim ettiği ancak müştekinin zararını gidermediği bu surette üzerine atılı eylemi işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın eyleminin TCK"nun 155/1 maddesinde yazılı ve 6763 sayılı Kanun"un 31. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında yer alan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında yanılgıya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması,
Kabule göre de;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının, alt sınırın üzerinde “30 gün” olarak tayin edilmesi,
2- Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş bulunan müştekinin davaya katılma talebi olduğu, hükmü temyize hak ve yetkisi bulunduğu halde mahkemece bu hususta herhangi bir karar verilmemesi, müştekinin yokluğunda karar verildiği halde gerekçeli kararın da müştekiye tebliğ edilmemesi,
3- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 29.10.2012 olarak gösterilmesi gerekirken 25.10.2012 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.