Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/16007 Esas 2018/8684 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne karar veriliş, hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davacı şirkete sigortalı bulunan davalı ... adına kayıtlı aracın ehliyetsiz sürücü... idaresindeyken kaldırımda otobüse binmek üzere olan yayalara çarptığını, kazada dava dışı ... ve ...ölümüne ...,... yaralanmasına sebebiyet verdiğini, davalı araç sürücüsü ... %100 kusurlu olduğunu müvekkil şirketçe 33.315,38 TL ödeme yapıldığını, davalı taraftan 11.289,00 TL tahsil edildiğini, bu miktar düşüldüğünde 22.226,38 TL alacaklarının bulunduğunu belirterek 22.226,38 TL"nin işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili, yargılama sırasında talebini ıslah ederek, toplam dava değerini 24.241,70 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre davanın kabulü ile; 24.241,27 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazası sonucu sigorta şirketinin yapmış olduğu ödeme nedeniyle rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda zarar sorumlularının sorumluluğu bakımından temerrüt faizinin başlangıcı, davacı şirket tarafından asıl zarar görene ödeme yapılan tarihtir. Mahkemece ödeme tarihleri dikkate alınmaksızın tüm miktara dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ayrıca
davalı ... şirketine sigortalı aracın ticari araç olmasına göre, avans faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozma nedeni ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmeyeceğinden hükmün, 6100 sayılı HMK"nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7. maddesi gereğince düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün ilk fıkrasındaki "dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi" ibaresinin çıkartılarak yerine "4.088,00 TL"sine 23.03.2011, 18.137,94 TL"sine 27.06.2011, 2.015,32 TL"sine 05.05.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi" ibaresinin yazılmak suretiyle hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 04/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.