Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/19591 Esas 2015/4553 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/19591
Karar No: 2015/4553

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/19591 Esas 2015/4553 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/19591 E.  ,  2015/4553 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceyhan Aile Mahkemesi
    TARİHİ :21.05.2014
    NUMARASI :Esas no:2012/689 Karar no:2014/325


    Taraflar arasındaki "boşanma" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı (koca)"nın aşağıdaki bedin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat talep eden tarafın, boşanmada kusursuz veya az kusurlu olması yanında, boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarına saldığı niteliğinde olması da gerekir. (TMK. m. 174/2) Koca tarafından açılan boşanma davası, Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesine, kadının birleştirilen boşanma davasının ise, aynı Yasanın 166/1. maddesine dayandığı, her iki davanın da kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verildiği, “boşanmaya sebep olan fiili ayrılıkta kocanın tam kusurlu” kabul edildiği görülmektedir. Tarafların fiili ayrılığının, evlenmelerinden sonra, kocanın çalıştığı ülkeye eşini götürmemesinin sebep olduğu, yaklaşık on yıldır fiilen ayrı yaşadıkları yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Gerek redle sonuçlanan önceki boşanma davasında, gerekse fiili ayrılık süresi zarfında, kocanın, eşinin kişilik değerlerine saldırı niteliğinde bir eylemi ispatlanamamıştır. Bu duruma göre, manevi tazminata hükmedilmesini gerektiren bir sebep bulunmamaktadır. Salt boşanmış olmak da, manevi tazminatı gerektirmez. O halde davalı-davacı (kadın)"ın manevi tazminat talebinin reddi gerekirken, yetersiz gerekçe ile manevi tazminata hükmolunması doğru olmamıştır.
    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.03.2015 (Per.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.