Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/447 Esas 2014/406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)


Taraflar arasındaki tüketicinin açtığı tüketici kredisinden kaynaklanan davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı bankadan kredi kullandığını, bu sırada kredi dosya yapılandırma komisyonu, işlem masrafı, kullandırım ücreti vs. adı altında 2.250,00 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek haksız olarak kesinti yapılan 2.250,00 TL"nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 25.11.2013 tarihinde talebini 2.430,84 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş,hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, eldeki davanın dava dilekçesinde 2.250,00 TL.nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek faiziyle tahsilini istemiş, mahkeme alacağın kesinti tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 117. maddesi uyarınca muaccel bir borcun borçlusu ancak alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Muaccel hale gelmiş bir borçtan dolayı alacaklının herhangi bir ihtarı yok ise anılan yasa maddesi
2014/447-406
uyarınca faize ancak dava veya takip tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekir. Dava konusu olayda davacının, davalıyı, dava tarihinden evvel temerrüde düşüren ihtarı söz konusu olmadığı halde, mahkemece hükmedilen alacak miktarına kesinti tarihinden itibaren faize hükmedilmiştir. Öyle olunca, Mahkemece hükmedilen alacağa dava ve ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bent gereğince mahkeme kararının birinci bendinin tümüyle hükümden çıkartılarak yerine aynen ( Davanın KABULÜ ile; 2.430,84 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine) söz ve rakamlarının yazılmasına,kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 41.75 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 3.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.