Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/3586 Esas 2015/6359 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
BİRLEŞEN DAVA ANKARA 11. İŞ MAHKEMESİ 2012/217 ESAS SAYILI DOSYASI

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ücret alacağı, ek ders ücreti ile günlük %1 fazlasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 25.06.2014 gün ve 2012/ 18563 Esas, 2014/ 21873 Karar sayılı kararı ile ek ders ücreti yönünden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, düzeltilmiş sözleşme aslına göre haftada 40 saat çalışılması gerektiğinden söz edilerek bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Dosyadaki bilgi ve belgelerden, özellikle bilirkişi raporlarındaki saptamadan davacının talep döneminde 2696 saat direksiyon dersi verdiği, buna göre davacının 1682 saat ek ders ücretine hak kazandığı, yasal düzenlemedeki sınırın aşıldığının işverenlikçe düzenlenen direksiyon eğitim programlarından anlaşıldığı, yasal çalışma süresinin fiilen aşılması durumunda ek ders ücretlerinin ödenmesi gerektiği anlaşılmakla, mahkemece bilirkişi raporları yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak ek ders ücretine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde olan miktarda ek ders ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerekmiştir” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “…davacı ile 5580 sayılı yasa döneminde yapılan iş sözleşmelerinden ilkinin eski 625 sayılı yasa döneminde çıkartılan yönetmelik hükümlerine göre hazırlanan matbu sözleşme şeklinde düzenlendiği, davalının bu yanlışlığı fark ederek ilgili Milli Eğitim Müdürlüğüne müracaat ettiği, anılan maddi hata düzeltildiği neticede davacının ilk dönem çalışmasının da ikinci sözleşmede olduğu gibi haftalık 40 saat olarak belirlendiği…” gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.