13. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2311 Karar No: 2018/12647 Karar Tarihi: 27.09.2018
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/2311 Esas 2018/12647 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2017/2311 E. , 2018/12647 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Mağdurun aşamalarda alınan ifadelerinde telefonunun kaybolduğunu ancak çalınmış da olabileceğini beyan ettiği, HTS kayıtlarının incelenmesinde ise söz konusu telefonun sekiz gün sonra sanığa ait hat ile kullanılmaya başlandığı, suça konu telefonun çalındığına ilişkin delil de bulunmadığının anlaşılması karşısında eylemin TCK"nın 160. maddesinde düzenlenen kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçunu oluşturduğu ve şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmesi, Kabule göre de: 1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 2-Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı Kanunun TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının uygulanmayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 27.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.