9. Hukuk Dairesi 2021/3787 E. , 2021/7978 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette 28.02.2003-09.05.2013 tarihleri arasında çalıştığını, önceleri yiyecek içecek müdürü iken 06.02.2004 de emekli olduğunu, çalışmayı sürdürdüğünü, 22.11.2005 den itibaren ise genel müdür sıfatıyla çalışmaya devam ettiğini, 09.05.2013 de ekonomik sebepler ve yeniden yapılanma gerekçesi ile işten çıkartıldığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, şirketin otel işlettiğini, davacının da burada başladığını 22.11.2005 de işe girip, asgari ücret ile otel personeli olarak başlayan işin daha sonra genel müdür olarak devam ettiğini, davacının şirketi 94.775 TL zarara soktuğunu bu nedenle ve yeniden yapılandırma nedeniyle ihbar süresi tanınıp işten çıkarıldığını, haklı sebep olduğundan kıdem tazminatı istenemeyeceğini, çalışanların parmak tanıma sistemine tabi olmasına rağmen davacının bu sistemi kullanmadığını, fazla mesai yapılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak asıl davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, bozma sonrası birleşen davanın da kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı dava dilekçesi ile haksız olarak işten çıkartıldığını, ancak haklarının kendisine ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise davacının şirketi zarara soktuğunu bu nedenle iş sözleşmesinin feshedildiğini, ayrıca davacının fazla çalışma yapmadığını savunmuştur.
Mahkemece verilen ilk karar davacının üst düzey personel olarak çalışması nedeni ile fazla çalışma ücretine hak kazanamayacağı ve yıllık izin süresinin hatalı hesaplanması nedenleri ile Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 2015/25313 Esas 2018/4022 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yeniden hüküm kurulmuştur.
Davalı temyiz aşamasında bankaya yatırılan bir kısım ödemelerin davacının kullandığı ev kredisine mahsuben yatırıldığı iddiası ile alacak davası açmış bu dava asıl dava ile bozma sonrasında birleştirilmiştir.
Birleşen dava ile davacı işveren davalı işçinin ev kredisine ilişkin bir kısım ödemeleri yaptığını, bu ödemelerin davalı işçiden tahsili gerektiğini iddia etmiş, davalı işçi ise davacının maaşına karşılık yapılan bir kısım ödemelerin işverence geri istenmesinin hukuka aykırı olduğunu savunmuştur. Mahkemece birleşen alacak davası bakımından zamanaşımı defi değerlendirilerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta davacının işyerinde genel müdür olarak 5.580,65-TL ücret ile çalıştığı, ücretinin bir kısmının bankaya yatırıldığı, bir kısmının ise elden ödendiği Yargıtay denetiminden geçmiş olup, bu noktada bozma yapılmadığı açıktır.
Davacının kredi borcunun bulunduğu da dosya kapsamından anlaşılmaktadır, ancak söz konusu ödemelerin kredi borcuna mahsuben ödeneceğine dair bir delil ileri sürülemediği gibi ilk davada da aylık ücret belirlenirken bu şekilde bir iddia ileri sürülmemiştir. Mahkemece birleşen davanın reddi gerekirken yanılgılı gerekçe ile birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
2- Mahkemece asıl davada kabul edilen alacak bakımından davacı lehine 11.146,72-TL, reddedilen alacak bakımından davalı lehine 6.912,67-TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmekte olup, kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
