1. Ceza Dairesi 2014/2652 E. , 2015/2743 K.
"İçtihat Metni"Tebliğname No : 1 - 2013/172710
MAHKEMESİ : Bakırköy 16. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 11/04/2013, 2012/610 (E) ve 2013/234 (K)
SUÇ : Kasten yaralama
1-) Oluşa ve dosya içeriğine göre; mağdur ..., oğlu olan sanık ...’yü ayağına vurarak uyandırdığı, cep telefonunu vermediği ve basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde darp ettiği, bunun üzerine sanık Şükrü’nün bıçakla babası mağdur ... vurarak yaşamsal tehlike geçirecek şekilde yaraladığı olayda,
a-) 5237 sayılı TCK.nun 86/3. maddesindeki (a) ve (e) bentlerinin birlikte bulunması nedeniyle, aynı Kanunun 3 ve 61. maddeleri gözetilerek, temel cezayı belirleyen ve 1 ile 3 yıl arasında hapis cezası öngören 86/1 maddesinin uygulanması sırasında, cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerekirken, 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi,
b-) Mağdurdan kaynaklanan haksız hareketlerin ulaştığı boyut dikkate alınarak, cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarının indirilmesini öngören 5237 sayılı TCK.nun 29.maddesinin uygulanması sırasında asgari orana yakın indirim yapılması yerine, yazılı şekilde l/2 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... mağdur ... kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yasal savunma koşullarının oluştuğuna, tahrik oranına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen haklardan kendi alt soyu olmayan kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından "adaletin selametinin gerektirmesi" kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanık Şükrü için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği dikkate alınmadan, zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
a-) Hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bentlerin, "sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesine,
b-) Yargılama giderlerinden zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına, yargılama giderleri toplamının 109.TL olarak değiştirilmesine,
Karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 29/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
