Davacı N.. S.. vekili tarafından, davalı Ş.. B.. aleyhine 03/11/2006 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalının diğer temyiz itirazlarına incelenmesinde; Dava, haksız fiile dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabülüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı tarafça talep edilen maddi ve manevi tazminat için faiz istenmediği halde mahkemece, gerekçeli kararda hükmedilen maddi ve manevi tazminata "dava tarihinden itibaren yasal faiz" uygulanmasına karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir. Ancak bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK."nın 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 1 ve 2. maddesindeki "dava tarihi olan 03/11/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte" söz dizilerinin tümden silinmesine, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.