Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2010/2-189 Esas 2010/131 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki “çocukla kişisel ilişki kurulması” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 4.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 11.03.2008 gün ve 2007/864-2008/192 sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 25.09.2008 gün ve 2008/7938-12659 sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN:  Davalı      

HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Temyize konu 11.05.2009 günlü direnme kararı Aile Mahkemesince hükme bağlanmıştır. 
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun  usul hükümlerini düzenleyen 7. maddesinde bu mahkemelerin kararlarına karşı ayrı bir temyiz süresi getirilmemiş; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa atıf yapılmıştır.
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesinin 1. fıkrasında ise; Asliye Hukuk Mahkemesince verilecek kararların temyiz süresi tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olarak belirtilmiştir.
Direnme kararı davalıya 09.06.2009 tarihinde tebliğ edilmiş; davalı hükmü 25.06.2009 havale tarihli dilekçesi ile temyiz etmiş; dilekçe aynı tarihte harçlandırılarak temyiz defterine kaydedilmiştir. 
Şu durumda davalının, direnme kararını son günü tatile de rastlamayan yasal 15 günlük temyiz süresi geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı tarafça yasal süre geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının iadesine, 10.03.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.