Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/113 Esas 2020/1381 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/113
Karar No: 2020/1381
Karar Tarihi: 22.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/113 Esas 2020/1381 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir iş yerinde çalışan kişiden cep telefonunu isteyip aldıktan sonra ayrılması şeklinde gerçekleşen hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca işlem yapılmamış, hırsızlık suçuna ilişkin 141/1 maddesi uygulanmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak, tekerrür hükümlerinin uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 141/1 maddesi - Hırsızlık suçu
- 142/2-h maddesi - Nitelikli hırsızlık suçu
- CMK'nın 253. maddesi - Uzlaşma kapsamı ve tekerrür hükümleri
- Anayasa Mahkemesi kararı: 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı karar

2. Ceza Dairesi 2020/113 E. , 2020/1381 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılan ...’a ait iş yerinde suça konu cep telefonunu konuşmak bahanesiyle katılandan istedikten sonra işyerinden ayrılması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1 maddesi uyarınca uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve tekerrüre esas alınan Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.11.2013 tarih ve 2012/591 Esas 2013/988 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde yazılı ""hırsızlık"" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 22.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.