Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1113 Esas 2017/3852 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/10/2015 gün ve 2015/444-2015/750 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi fer"i müdahil ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece verilen karar fer"i müdahil TSMF vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, fer’i müdahil sıfatıyla temyiz isteminde bulunan ..., mülga HUMK"nın 57 ile yürürlükteki HMK"nın 66 ve devamı maddeleri uyarınca yanında katıldığı tarafla birlikte hareket etmek zorunda olup, mahkemece feri müdahil aleyhine de bir hüküm kurulmadığından feri müdahilin tek başına temyiz hakkı bulunmamaktadır. Kaldı ki karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 27/10/2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Dava dilekçesinde 1.500,00 TL"nin hükmedilmesine karar verilmesi istenilmiş, mahkemece, davanın kabulü ile 1.500,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, fer"i müdahil vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, fer"i müdahil ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.