Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/9389 Esas 2016/10887 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat .. tarafından, davalı ... aleyhine 08/10/2010 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, davacı kurum tarafından fazladan yapılan ödemenin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı tarafından 969 sayılı Kanun uyarınca ödenmesi gereken 2003 yılı teşvik priminin fark tazminatı düşüldükten sonra ödenmesine ilişkin idare işlemine karşı dava açıldığını, davanın kabul edildiğini, .. yıllarına ait teşvik primlerinin bankacılık tazminatları mahsup edilmeden ileride yasal mevzuat gereği talep edildiğinde geri alınması şartı ile ödendiğini, davalının şartları kabul ettiğini, idare mahkemesi kararının temyiz edildiğini, kararın bozulduğunu, davanın kısmen kabul edilerek 15/08/2003 tarihine kadar tahakkuk eden teşvik piriminin ödenmesine bu tarihi aşan talebin reddine karar verildiğini belirterek .. TL asıl alacak ve .. TL faizi olmak üzere toplam .. TL asıl alacağın 28/06/2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile .. TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 104/son maddesindeki hüküm, hiçbir tereddüde yer vermeyecek bir açıklıkla, geçmiş günler faizinin ödenmesinde temerrüde düşülmesinden dolayı, faiz borcuna ayrıca faiz yürütülemeyeceğini öngörmektedir. 3095 sayılı Kanun"un 3. maddesindeki, yasal faiz ve temerrüt faizinin hesaplanmasında mürekkep faiz yürütülemeyeceğine ilişkin kural da Borçlar Kanunu"nun 104/son maddesi hükmüne paralel ve bir bakıma onu açıklayıcı niteliktedir.

Mahkemece, .. TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair hüküm kurulması; bu miktarın içerisinde mevcut olan .. TL faiz alacağı miktarlarına da yeniden faiz işletilmesi anlamına gelecektir. 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 104/son maddesine (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 121/son maddesine) aykırı olarak faize faiz yürütülmesi hatalı olmuş, ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 1. bendinin çıkarılarak yerine; " .. "" cümlesinin yazılmasına; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.