Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8891 Esas 2016/775 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8891
Karar No: 2016/775
Karar Tarihi: 21.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8891 Esas 2016/775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle kararın bu iptal kararıyla uyumlu hale getirilmesi gerektiği belirlenmiştir. Ayrıca, sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluk süresinin doğru uygulanmadığı tespit edilmiş ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Ancak, bu hata yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın usul ve yasaya uygun hale getirilerek onanması kararlaştırılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, suç işleyen kişilerin belli haklarının geçici olarak kısıtlanmasını düzenlemektedir. Bu haklar arasında seyahat etme, silah taşıma, kamu hizmetlerine katılma, diğer kişilerle temas gibi haklar yer almaktadır. Kararda belirtilen bu maddeye göre, sanık bu haklardan bazılarından yoksun bırakılmıştır.

22. Ceza Dairesi 2015/8891 E. , 2016/775 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/345092

MAHKEMESİ : Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/08/2011
NUMARASI : 2011/467 (E) ve 2011/680 (K)

SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. M.."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine ‘‘Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.