Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1558 Esas 2020/70 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 08/02/2018 tarih ve 2017/601-2018/24 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "meşhur adıyaman çiğköftecisi /...", "... + şekil”, "... ve Çiğ Köfte+ şekil" markalarının sahibi olduğunu, davalı ile aralarında 5 yıldır franchising ilişkisi bulunduğunu, sözleşme ile davalı müvekkilinin vereceği çiğ köfte dışında kendi ya da 3. kişilerce üretilen çiğ köfteleri satmayacağını kabul ettiğini, fakat daha sonra dava dışı kişilerce üretilen ürünleri sattığını, davalının anılan eylemleri nedeniyle müvekkili tarafından sözleşmenin tek taraflı olarak feshedildiğini, fesih sonrasında davalıya ait iş yerinde Bursa 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/67 D. İş sayılı dosyasında yapılan tespitte hala franchising sözleşmesi yürürlükteymiş gibi işyerinin işletilmesine devam edildiğinin tespit olunduğunu, davalının 3.şahıslardan aldığı ucuz ürünleri müvekkilinin markası altında satmasının haksız rekabet ve marka hakkına tecavüz teşkil ettiğini, davalının haksız ve kötüniyetli filleri nedeniyle müvekkilinin itibarının zedelendiğini, ileri sürerek marka hakkının ihlalinin tespitine, davalının iş yerinde resim, logo, broşür, reklam ürünlerinin kullanımının önlenmesine, 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, kararın ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacı arasında sözleşme ilişkisi bulunmadığını, iş yerinde ..."ın marka ve logosunun kullanılmadığını, müvekkilinin iş yerinin tabelasında kendi fotoğrafının bulunduğunu ve bu logo için de marka başvurusunda bulunulduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, verilen ilk kararda manevi tazminatın kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen yargılama harç ve giderlerine bu şekilde hükmedilmediği anılan kısım haricinde hükmün Dairemizce bozma ilamına konu yapılmadığı, bu nedenle bozmaya konu olmayan kısım yönünden yeniden karar verilmesine yer olmadığı, bozmaya konu reddedilen manevi tazminat nedeniyle davalı taraf lehine vekalet ücreti ve yargılama giderine kısmen kabul hükmüne uygun şekilde hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle, kapatılan Bakırköy 2. FSHHM"nin 2014/78 E., 2015/126 K. sayılı ilamının markaya yönelik tecavüzün tespiti, men"i, manevi tazminat, ilan, harç, davacı taraf yararına hükmedilen avukatlık ücreti yönünden hüküm kesinleşmiş olduğundan bu hususlarda karar verilmesine yer olmadığına, davalı taraf kendisini vekille temsil ettirmiş olduğundan reddedilen manevi tazminat yönünden 2.200 TL"nin davacıdan tahsiliyle davalıya ödenmesine, yargılama masrafının kabul red oranına göre paylaştırılmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 54,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.