20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/4786 Karar No: 2017/8813
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/4786 Esas 2017/8813 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin avlusunu, otoparkını ve depolarını ortak alan olarak belirleyip tüm kat maliklerinin genel giderlere payları oranında katılmasını sağlamak için açılan davada, dava kabul edilmiştir. Ancak, Yargıtay, mahkemenin eksik inceleme yaptığını belirterek mimari projenin getirilip keşif yapılarak yönetim planında iptali istenen maddelerin Yasanın emredici hükümlerine aykırı olup olmadığına göre bir hüküm kurulması gerektiğine karar vermiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun yönetim planını düzenleyen 28. maddesi ve yönetim planının değiştirilmesi hakkındaki 3. fıkrası açıklanmıştır. Ayrıca, anagayrimenkulün genel giderlerine katılma başlıklı 20. madde de detaylı olarak değerlendirilmiştir.
20. Hukuk Dairesi 2017/4786 E. , 2017/8813 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin...ili,... ilçesi, ... mah. ...ada ... parselde kayıtlı gayrimenkul üzerinde yapılan AVM"deki 58 ve 60 numaralı bağımsız bölümlerin maliki olduğunu belirterek Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerine aykırı yönetim planının 4. maddesinin a bendinde geçen avlular ibaresinin üzerinin çizilmesinin ve “d” ve “e” bendinin tamamının ve 20. maddesinin b bendinde yer alan “… mülkiyeti belediyeye ait olan bağımsız bölümler (otopark ve depolar) genel gider paylarına katılmazlar” cümlesinin iptali ile avlular, otoparklar ve depoların ortak alan olmasının ve tüm maliklerin genel giderlere payları oranında katılmasının sağlanmasına karar verilmesi talep ve dava edilmiştir. Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu ...ili,... ilçesi, ... mah. kain tapunun ...ada ... parsel nosunda kayıtlı taşınmazla ilgili olarak tapuya ibraz edilen UMAM Yönetim Planının "IV-Ortak yerler" başlıklı dördüncü maddesinin a bendinde geçen "avlular" ibaresinin üzerinin çizilerek yapılan değişiklik ile aynı maddenin davalı Belediyeye otoparklar, depo alanları ve avlular üzerinde mülkiyet hakkı tanıyan, d ve e bentlerinin tamamının ve 20. maddesinin b bendinde yer alan "ancak mülkiyeti belediyeye ait olan bağımsız bölümler (otoparklar ve depolar) genel gider paylarına katılmazlar" cümlesinin iptaline karar verilmiş, hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesine göre; yönetim planı yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini, yönetime ait diğer hususları düzenleyen ve bütün kat malikleriyle onların külli ve cüzi haleflerini ve bu arada davacı tarafı da bağlayan sözleşme hükmündedir. Anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmüne göre de yönetim planının (bu bağlamda maddelerinin) değiştirilmesi ancak tüm kat maliklerinin beşte dördünün oyu ile olanaklıdır. Ancak, yönetim planının Kanunun emredici hükümlerine aykırı olması halinde, kat malikleri bu maddelerin iptali için her zaman mahkemeye başvurabilirler. Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında somut olayda, mahkemece, eksik inceleme ile karar verilmiştir. Mahkemece, anataşınmazın mimari projesi getirtilip yapılacak keşifte yerinde uygulanarak, mimari projede ortak alan olan yerler tek tek tespit edilmeli, yönetim planında iptali istenen maddelerin, mimari projede ortak alan olan yerleri ortak alan olmaktan çıkarıp çıkarmadığı değerlendirilmelidir. Yine Kat Mülkiyeti Kanununun anagayrimenkulün genel giderlerine katılma başlıklı 20. maddesinde “Kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça" denilerek kat maliklerinin genel giderlere ne oranda katılacağı düzenlenmiştir. Mahkemece, yönetim planının iptali istenen 20. maddesi, Kanunun 20. maddesi ışığında değerlendirilmeli ve ulaşılacak sonuçta yönetim planının iptali istenen maddelerinin Yasanın emredici hükümlerine aykırı olup olmadığına göre bir hüküm kurulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.