Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11681 Esas 2020/1342 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11681
Karar No: 2020/1342
Karar Tarihi: 03.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11681 Esas 2020/1342 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmiştir. Sanık, suça konu laptop bilgisayar ile cep telefonunu sattığını ve zararını giderdiğini beyan etmiş ancak bu beyana destekleyen herhangi bir bilgi ya da belge bulunmamaktadır. Ayrıca, zararın 5237 sayılı TCK'nun 55. maddesi uyarınca kazanç müsaderesine konu olmak üzere mahkeme veznesine depo edilmediği de tespit edilmiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 168/1 maddesi uygulanarak mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında gözetilebileceğinden, cezaevi yerine infazı uygun görülen bir yöntemle cezanın infazına karar verilmesi gerekmektedir. Mahkeme kararı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine uymamaktadır ve bu nedenle hükmün tebliğnameye uygun olarak onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 55., 53. ve 168/1 maddeleri; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c

17. Ceza Dairesi 2019/11681 E. , 2020/1342 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Sanığın savunmasında, suça konu laptop bilgisayar ile cep telefonunu sattığı kişilerin zararını giderdiğini beyan etmişse de sanığın bu beyanını destekleyen nitelikte dosyada herhangi bir bilgi ya da belge bulunmadığı gibi söz konusu zararın 5237 sayılı TCK"nun 55. maddesi uyarınca kazanç müsaderesine konu olmak üzere mahkeme veznesine depo edilmediği hususları göz ardı edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/1 maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 03/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.