Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/83 Esas 2019/2622 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet ve 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın gözetilmesi


Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın, sanığın babası aracılığıyla tanıştığı ve kendisini Mesut olarak tanıtan sanığa araç satın almak istediğini söylediği, bunun üzerine sanığın katılanı telefonla arayarak uygun fiyata bir araç bulduğunu, araç sahibinin paraya sıkıştığı için 14.000 TL değerindeki aracı 11.500 TL’ye satacağını beyan ederek İzmir’de oturan katılanı Ankara’ya davet ettiği, suç tarihinde sanıkla buluşan katılanın, araç almak için hazırladığı 10.000 TL’yi yeğeni aracılığıyla sanığa teslim ettiği, sanığın parayı aldıktan sonra ortadan kaybolduğu anlaşılmakla; eylemin basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu taktir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.