Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/30421 Esas 2018/5167 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/30421
Karar No: 2018/5167
Karar Tarihi: 12.04.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/30421 Esas 2018/5167 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan 3.000 TL'lik adli para cezasına mahkumiyet hükmü verilmiş ancak doğrudan hükmolunan adli para cezasının temyizi mümkün olmadığından bu kısım reddedilmiştir. Diğer sanıklar hakkında ise hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Hükümlerde TCK'nın 58. maddesi uygulanmış ve TCK'nın 151/1 maddesindeki cezalardan hapis cezasını tercihinin zorunlu olması karşısında TCK’nın 50. madde hükümlerinin uygulanmasının gerektiği belirtilmiştir. Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş olsa da, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, T

17. Ceza Dairesi 2015/30421 E. , 2018/5167 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’un temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış olması, TCK"nın 58/3. maddesi gereğince TCK"nın 151/1. maddesindeki cezalardan hapis cezasını tercihinin zorunlu olması karşısında, tebliğnamedeki sanıkların lehe hükümlerin uygulanmasını taleplerine karşılık TCK"nın 50. madde hükümlerinin uygulanmasınında bu kapsamda değerlendirilerek olumlu olumsuz hüküm kurulması gerektiği yönündeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanıklar ..., ..., ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 12.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.