Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/702 Esas 2018/9216 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/702
Karar No: 2018/9216
Karar Tarihi: 12.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/702 Esas 2018/9216 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûm olduğunu belirtti. Ancak, denetimli serbestlik müdürlüğünün çağrı yazısı sanığa ulaşamadığı için tedbirin infazının devam etmesi gerektiği gözetilmeden mahkûmiyet kararı verildiği ifade edildi. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu sonucuna varıldı ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu’nun ilgili maddeleri kararda yer aldı.

10. Ceza Dairesi 2015/702 E. , 2018/9216 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin... Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nün çağrı yazısının sanığın bilinen en son adresi olan "..." adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak sanığın adreste tanınmadığı belirtilerek iade edildiği, sonrasında o tarihte sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken denetimli serbestlik dosyasının kapatılarak gönderildiğinin anlaşılması karşısında; 11.10.2011 tarih, 2011/383 esas ve 2011/772 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar vermek gerektiği gözetilmeyerek, mahkûmiyet kararı verilmesi;
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.