Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4121 Esas 2018/9240 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4121
Karar No: 2018/9240
Karar Tarihi: 12.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4121 Esas 2018/9240 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri cezasına çarptırılmıştır. Ancak, tebligat yapılması gereken adresin yanlış belirlenmesi ve sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedenleriyle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi: Tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiğini, bu adresin tebligata elverişli olmadığı durumlarda ise adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin kullanılacağını belirtir.
- Savunma hakkının kısıtlanması: Sanığın savunma hakkının kullanımını engelleyen her türlü müdahale hukuka aykırıdır ve hüküm geçersiz sayılır.

10. Ceza Dairesi 2017/4121 E. , 2018/9240 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin sanığın 27.01.2011 havale tarihli dilekçesinde belirttiği aynı zamanda bilinen en son adresi olan “...” adresi yerine, anılan yasal düzenlemeye uyulmadan 26/01/2011 tarihli celsede bildirdiği “...” adresine tebliğe çıkarıldığı, yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- “1” numaralı bozma nedeninde de belirtildiği şekilde, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymama nedenine ilişkin diyeceklerinin tespiti amacıyla çıkarılan davetiyenin sanığın bilinen son adresi yerine, duruşmada bildirdiği adresine çıkarılarak sanığın yokluğunda karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.