Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/3890 Esas 2019/2941 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, temyiz dışı sanık ... üzerine şirket kurdurup, ... adına çek hesabı açtırdığı, katılana ait şirketten 141.082,00 TL para tutarında sağlık malzemesi alıp karşılığında temyiz dışı sanık ...’nın imzaladığı 107.062,00 TL değerinde 7 adet çeki katılana verdiği, aldığı malzemeleri piyasa değerinin çok altında kimliği belirlenemeyen kişilere sattığı ve çek bedellerini ödemediği bu surette sanığın üzerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükümde; 5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin TCK"nın 158/1-f-son maddesi gereğince temel ceza belirlenirken önce 120 gün adli para cezası belirlenmesi, daha sonra da haksız elde olunan yararın iki katının esas alınarak hüküm kurulması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin yeterli delil olmadığı ve müvekkilinin beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 27/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.