Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9760 Esas 2019/6349 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında belirlenen temel cezanın adli para ceza olması ve hükümde netice cezanın hesaplanmasına esas gün sayısının gösterilmiş olması nedeniyle, tebliğnamede belirtilen hususların eksik olduğu görüşüyle bozma öneren (2) no"lu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık hakkında belirlenen temel cezada, katılanın vücudunda kemik kırığı oluşması nedeniyle TCK"nın 89/2-b maddesi uyarınca artırım yapılırken artırım miktarının 1/2 olarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerinde görülerek hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321"inci maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20/05/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.