Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/2169 Esas 2018/9808 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın yükümlülüklerini ihlal ettiğinin bildirilmesi üzerine yargılamaya devam edildiği, ancak Mahkemece yapılan değerlendirme sonucunda “yükümlülükleri ihlal etme durumunun gerçekleşmediği” gerekçesi ile 24/12/2013 tarihli kararla tedbirin infazının devamına karar verildiği, bu durum üzerine Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından 07/04/2014 tarihinde sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca yeniden uyarılı başvuru davetiyesi tebliğ edildiği, ancak sanığın kuruma müracaat etmemesi üzerine yükümlülüklerini ihlal ettiğinden bahisle Mahkemesine bildirimde bulunulduğu, bununla birlikte Mahkemece “tedbirin infazına devam edilmesi ve davetiyenin sanığın bilinen son adresine yapılması gerektiği” belirtilmek suretiyle 26/06/2014 tarihli yazı ile dosyanın Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne iade edildiği, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce sanığın bilinen son adresine gönderilen davetiyenin 23/07/2014 tarihinde tebliğ edildiği ve sanığın kuruma müracaat etmemesi üzerine yükümlülüklerini ihlal ettiğinden bahisle 19/08/2014 tarihinde tedbirin infazına son verilerek Mahkemesine bildirimde bulunulduğu, Mahkemece yargılamaya devam edilerek 14/10/2014 tarihli kararla sanığın mahkûmiyetine karar verildiği,
Bununla birlikte Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce sanığa sehven 22/12/2014 tarihinde yeniden uyarılı başvuru davetiyesi gönderildiği, sanığın bu davetiye üzerine kuruma müracaat ederek tedbirin infazına başladığı ve 17/02/2016 tarihinde infazı tamamladığı, anlaşılmış olup, tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan sanık hakkındaki davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken, mahkûmiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 24/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.