Hırsızlık - mala zarar verme - iftira - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18505 Esas 2018/11650 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18505
Karar No: 2018/11650
Karar Tarihi: 17.09.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - iftira - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18505 Esas 2018/11650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve mala zarar verme suçları nedeniyle suçlu bulunan bazı sanıkların temyiz itirazlarını reddetti ve hüküm onaylandı. Ancak, bir sanık için yapılan iftira suçu nedeniyle verilen hüküm bozuldu. Sanığın kendisini birden fazla kişi olarak tanıttığı ve bu nedenle iki kez iftira suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, aynı neviden fikri içtima hükümleri uyarınca tek bir ceza verilmesi gerektiği ve her eylem için ayrı ayrı ceza belirlenmesinin hatalı olduğu vurgulanıyor. Sonuç olarak, kararın bozulmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği
- TCK’nın 43/2. maddesi ve aynı neviden fikri içtima hükümleri uyarınca tek bir ceza verilmesi gerektiği, her eylem için ayrı ayrı ceza belirlenmemesi gerektiği

13. Ceza Dairesi 2016/18505 E. , 2018/11650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, iftira
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına ilişkin verilen hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,
II. Sanık ... hakkında iftira suçuna ilişkin verilen hükme yönelik yapılan temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın yakalandığında ilk olarak 16.02.2015 tarihli yakalama tutanağına göre, kendisini kimlik bilgilerini de verdiği ... olarak tanıttığı, ceketinin cebinden de üçüncü bir kişiye ait kimlik kartının çıkması üzerine kendisini bu kez de ... olarak tanıttığı, her ikisinin de gerçekte var olan kişiler olduğu, sanık hakkında iki kez iftira suçundan dava açılmış ve mahkumiyet kararı verilmiş ise de; sanığın aynı suçu birden fazla kişiye karşı tek fiille işlemesi durumunda aynı neviden fikri içtima hükümleri uyarınca tek bir ceza verilip TCK’nın 43/2. maddesi delaleti ile TCK 43/1 den arttırım yapılması yerine her iki eylem için ayrı ayrı ceza belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/09/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.