Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/212 Esas 2017/2269 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/212
Karar No: 2017/2269
Karar Tarihi: 27.02.2017

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/212 Esas 2017/2269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Yargıtay 22. Ceza Dairesi'nin bozma kararına karşı Asliye Ceza Mahkemesi direnme kararı verdi, ancak Yüksek Ceza Genel Kurulu dosyayı dairelerine gönderdi. Daire, yapılan inceleme sonucu mahkemenin verdiği kararın bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğunu belirtti. Sanıkların cezalandırılması istemiyle yargılandığı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri gereği tebliğnamedeki bozma isteyen görüş benimsenmedi. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası, TCK'nın 168/1, 168/2, 142/2-h ve 143. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2017/212 E. , 2017/2269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 13/01/2016 gün ve 2015/21673 esas, 2016/229 karar sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14/12/2016 gün ve 2016/552 esas, 2016/1439 karar sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde etkin pişmanlık uygulaması sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 168/1 maddesi yerine 168/2 yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.11.2016 gün ve 2016/950 Esas, 2016/436 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanıklara, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verildiği gözetildiğinde tebliğnamedeki bozma isteyen görüş benimsenmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 27/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.