Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/12-231 Esas 2007/196 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki "şikayet" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 11.İcra Hukuk Mahkemesince şikayetin reddine dair verilen 06.12.2005 gün ve 2005/1411-1866 sayılı kararın incelenmesi şikayetçi/alacaklı banka vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 06.03.2006 gün ve 2006/1546-4316 sayılı ilamı ile (...İcra Müdürlüğünce verilmiş bir karardan daha sonra kendiliğinden dönülerek, ilk kararın aksine olan ikinci bir karar verilemez. Bu husus şikayete konu edildiği takdirde Hakim denetiminden geçerek sonuçta doğru olan kararın onaylanması halinde İcra Müdürünün rücu kararı sonuca etkili olmayacağından bu eksiklik Dairemiz süregelen - içtihatlarından da açıklandığı üzere bozma nedeni yapılmamaktadır. Bu durumda Mahkemece İcra Müdürünün şikayete konu kararının esası incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar vermek gerekirken konusu kalmayan şikayet hakkında karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilmesi isabetsiz olduğundan mahkeme kararının bozulması gerekmiştir...)gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Şikayetçi/alacaklı banka vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

İstek, icra müdürlüğü işlemini şikayete ilişkindir.

İstanbul 10.İcra Müdürlüğünce 2005/1956 sayılı dosyada verilen 16.06.2005 tarihli müdürlük kararından dönülerek 01.08.2005 tarihli kararın oluşturulması üzerine alacaklı banka vekilince eldeki şikayet başvurusuyla 01.08.2005 tarihli son kararın iptali istenmiştir.

Mahkemece; 16.06.2005 tarihli kararın yasal dayanaktan yoksun olması nedeniyle şikayet yoluyla mahkeme önüne gelmeden bu karardan dönülebileceği, 01.08.2005 tarihli müdürlük kararının doğru olduğu gerekçesiyle şikayet reddedilmiş; alacaklı vekilinin temyizi üzerine karar Özel Dairece şikayete konu kararın esasının incelenerek karar verilmesi gerektiği, "konusu kalmayan şikayet hakkında karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde karar verilmesinin yerinde olmadığı ifade edilerek hüküm bozulmuş; Mahkemece 01.08.2005 tarihli kararın doğru olduğu gerekçesiyle şikayet reddedilerek önceki kararda direnilmiştir.

Direnme yoluyla Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; icra müdürlüklerinin verdikleri kararlardan resen dönüp dönemeyecekleri,ikinci kararın kaldırılması konusunda şikayet üzerine mahkemece verilen kararın hukuksal niteliği ve yerindeliği, noktasında toplanmaktadır.

İlkin belirtilmelidir ki, icra müdürlüklerinin verdikleri kararlardan kendiliklerinden dönerek yeni bir karar vermeleri kural olarak mümkün değildir. İcra Müdürlüğü kararlarına karşı İcra ve İflas Kanunu"muz şikayet kurumunu düzenlenmiş ve müdürlük kararlarının değiştirilme ya da iptalini şikayet yoluyla başvuru halinde İcra Hakimliğinin kararıyla olanaklı kılmıştır.

Somut olayda da; mahkemece "şikayet hakkında karar verilmesine yer olmadığına" karar verilmemiş olup, aksine şikayet yoluyla icra müdürlüğünün 01.08.2005 tarihli kararı incelenmiş ve sonuçta işin esası da irdelenerek bu karar yerinde bulunarak şikayet reddedilmiştir.

Şu durumda, bozma ilamı maddi yanılgıya dayanmakta olup, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

S O N U Ç : Şikayetçi/alacaklı banka vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz ilam harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11.04.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.