Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15263 Esas 2017/2615 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15263
Karar No: 2017/2615
Karar Tarihi: 06.03.2017

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15263 Esas 2017/2615 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan mahkum edilmiştir. Cumhuriyet savcısının temyiz istemi reddedilirken, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Ancak sanığa cezasızlık imkanı tanınan 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi hükümlerinin usulüne uygun olmayan şekilde bildirilmesi ve adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği konusunda yasal düzenlemelerin dikkate alınmaması sebebiyle hüküm BOZULMUŞTUR.
1412 sayılı CMUK’nın 310/3. maddesi hükümleri gereğince temyiz istemi 1 aylık süre geçtikten sonra yapıldığında kabul edilmemektedir. Ayrıca, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi sanığa cezasızlık imkanı tanımasına rağmen, bu imkanın usulüne uygun olarak bildirilmemesi durumunda sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerekmektedir. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi, adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği hükümlerini içermektedir.

2. Ceza Dairesi 2016/15263 E. , 2017/2615 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
21/11/2012 tarihinde kurulan hükmü 1412 sayılı CMUK’nın 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık süre geçtikten sonra 15/06/2013 tarihinde temyiz eden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanığa, 02/07/2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri gereğince bilirkişi tarafından hesaplanan kurumun cezasız ve vergisiz gerçek zararını gidermesi halinde, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, miktar belirtilmeden yapılan ve bu sebeple usulüne uygun olmayan bildirimle yetinilerek eksik kovuşturmayla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Hükümden sonra 18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinin “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki hükmü karşısında, sanık hakkında adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Gerekçeli karar başlığında 20.04.2009 olan suç tarihinin 01.01.2008 şeklinde yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.