Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/2219 Esas 2014/3700 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sivas 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2012/71-2013/440

Davacı E.. İnşaat Ticaret ve Sanayi A.Ş vekili Avukat J.. D.. tarafından, davalı A.. D.. vd aleyhine 18/09/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı şirket vekili, 19/07/2007 tarihinde Mersin Silifke S..E..S.. Sitesi genel kurul toplantısı icra edilirken davalıların, davacı şirketin ismini zikrederek "..Şirket hesap vermiyor. Ekil inşaat şirketi bu site sakinlerinden topladığı ve çaldığı paralarla ayakta duruyor. Şirket hem para çalıyor, hem oy çalıyor." diyerek hakaret ve iftirada bulunduklarını, bu durumun davacı şirketin ticari itibarına saldırı oluşturduğunu belirterek manevi zararın ödetilmesini istemiştir.
Davalılar vekili ise, dava dilekçesindeki açıklamaların S..E..S.. Sitesi Yönetim Kurulu ve başkanına yönelik hususlara ilişkin olduğunu, davanın S..E..S.. Sitesi Yönetim Kurulu tarafından açılması gerektiğini, davalıların iddia edildiği gibi davacı şirkete yönelik itham ve iftirada bulunmadıklarını belirterek, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece, Silifke Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/1093 E, 2010/774 K sayılı davalılar hakkındaki mahkumiyet kararının hukuk hakimini bağlayacı gerekçesiyle istemin bir bölümü kabul edilmiştir.
Davacı şirket, dava konusu hakaret ve iftira nedeniyle şikayetçi olmuş, Silifke Cumhuriyet Başsavcılığının 2009/4029 soruşturma, 2009/2070 nolu kararı ile davalılar hakkında kovuşturma yapılmasına yer olmadığına karar verilmiş, bu karara yapılan itiraz reddedilmiştir. Yargılama sırasında dinlenen tanıklar, davalıların davacı şirkete karşı hakaret içeren beyanlarda bulunmadıklarını belirtmişlerdir. Mahkemece ceza mahkemesi kararına dayanılarak istemin kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; Silifke Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/1093 E, 2010/774 K sayılı kararı ile davalılar, dava dışı davacı şirket temsilcisine hakaret suçundan cezalandırılmışlardır. Ceza davasında, davacı şirket taraf bulunmadığından bu dava yönünden ceza mahkemesi kararı bağlayıcı nitelikte değildir.
Şu durumda, davacı şirketin kişilik haklarına saldırı ve hukuka aykırılık gerçekleşmemiştir. Tüm bu sebeplerle davanın tümden reddi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.